Η ικανότητά μας να αποσυρόμαστε νοητικά και συναισθηματικά και να παίρνουμε τις αποστάσεις μας από αυτά που θα έπρεπε να μας συνταράζουν και να μας αλλάζουν, μηδενίζεται όταν έχουμε μοιραστεί τα όνειρά μας με τους ανθρώπους που τα ζουν.
Το 2023, ας γίνουμε περισσότερο σαν την Νταρλίσα και ας κάνουμε κάθε μέρα αυτό που νιώθουμε ότι χρειάζεται να κάνουμε. Καλή Πρωτοχρονιά!
Μέσα στην αίσθηση ενός “παγκοσμιοποιημένου” πολιτισμού, που μπατάρει εμφανώς προς τη δική μας πλευρά του κόσμου, έχουμε μάθει να πιστεύουμε ότι αυτά είναι καθολικά τα ιδανικά της θηλυκότητας -ίσως και της ανθρώπινης φύσης- και πως οτιδήποτε ξεφυτρώνει στον αντίποδα είναι στην καλύτερη περίπτωση εξωτικό, αλλά συνήθως υπερβολικό, κιτς, αντιαισθητικό και κατακριτέο.
Έφτασα στην Ουάσινγκτον στις 16 Ιουλίου του 2022 και μόλις σήμερα, 29 Δεκεμβρίου του 2022 (ευτυχώς) κατάφερα να βάλω σε γραμμένες λέξεις τρία από τα πιο σημαντικά μαθήματα που πήρα μαζί μου επιστρέφοντας, Αύγουστο πια, στην Ελλάδα
Πώς άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεστε τον θάνατο μέσα στην πανδημία; Και γενικά, πώς έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεστε τον θάνατο στην πορεία της ζωής σας;
58 χρόνια μετά από το “Δεσποινίς Διευθυντής”, η ανικανότητά μας να αναγνωρίζουμε τα διπλά στάνταρντ που επιβάλλουμε στους ανθρώπους ανάλογα με το φύλο τους δεν είναι πλέον αστεία.
Ας μη γίνει η υπεράσπιση του δικαιώματός μας στην ελεύθερη επιλογή δικαιολογία για να δημιουργούμε νέες ιεραρχίες.
Ενημερώσεις, αποκλειστικότητες, τέτοια.