Από το σχολείο μου έστειλαν σήμερα μήπως θέλω να αφήσω τη μικρή να ξεκουραστεί και να την πάω λίγο πιο αργά, γιατί έχει σήμερα το απόγευμα τη χριστουγεννιάτικη γιορτή αλλά βήχει ακόμα από το συνάχι του σαββατοκύριακου. Κλαίω από τύψεις γιατί δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό. Την είχα ήδη ξυπνήσει.

Ψάχνω να δώσω στη μεγάλη ένα από τα δικά μου μπουφάν, γιατί δεν έχω προλάβει να πάω να της πάρω καινούριο δικό της, τώρα που της μίκρυνε το περσινό. Της είναι όλα μεγάλα.

Το βράδυ που ξαπλώνω να κοιμηθώ σκέφτομαι γιατί τους φώναξα σήμερα, γιατί θα φτιάξω πάλι κατεψυγμένα κεφτεδάκια το πρωί κι αν τους πάρω μια βδομάδα από το φαγητό που προσφέρει το σχολείο μήπως συνηθίσω και δε θέλω να ξαναμαγειρέψω ποτέ;

Πολλές φορές διστάζω να πω σε κάποιον ότι, κατά τη γνώμη μου, τους φέρθηκε λάθος, γιατί φοβάμαι ότι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί είναι πόσα λάθη κάνω μαζί τους εγώ. Κι άλλες φορές βιάζομαι να σκεφτώ πόσα λάθη κάνουν οι άλλοι με τα παιδιά μου, για να μη με κατακλύσει η σκέψη ότι τα δικά μου λάθη είναι πολύ περισσότερα.

Είναι στ’ αλήθεια ανάγκη να βγω απόψε το βράδυ, να μείνουν στη γιαγιά τους τέσσερις μέρες τα Χριστούγεννα, να φύγω δύο (2) φορές ταξίδι για δουλειά, να παίξουν άλλη μισή ώρα με το τάμπλετ, να κάνω εκείνο το call, να τους κάνω το εμβόλιο Παρασκευή για να μη χάσουν την άλλη μέρα σχολείο;

Μήπως έπρεπε ή δεν έπρεπε να είμαι πιο αυστηρή, να της έχω πάρει κινητό, να της έχω χώσει τον ορό στη μύτη, να έχει φάει ένα ακόμη ή ένα λιγότερο γλυκό, να ξενυχτήσει;

Με ρώτησε γιατί στις “Επικίνδυνες” λέμε ότι οι γυναίκες φοβούνται τα ταξί και τι συνέβη με το βίντεο της γυναίκας στο ίντερνετ. Μήπως κάνω λάθος που δεν την έχω ενημερώσει αρκετά/Μήπως κάνω λάθος που την τρομάζω χωρίς λόγο;

Ζηλεύω τις εγκύους γιατί έχουν (άλλη) μια ευκαιρία να κάνουν τα πράγματα εντελώς σωστά. Σκέφτομαι ότι μπορεί να έκανα και τρίτο παιδί αν υπήρχε πιθανότητα να τα κάνω όλα εντελώς σωστά και ήδη τα κάνω λάθος γιατί προφανώς δεν είναι αυτός λόγος να κάνεις παιδί -ούτε καν τρίτο.

Σε ένα άρθρο περιοδικού κάπου εδώ θα ξεκινούσα να γράφω πόσα πράγματα κάνω όντως σωστά και θα κλείναμε γλυκά με κάποιο quote του Γουίνικοτ για την «αρκετά καλή μαμά». Αλλά σήμερα δεν νιώθω ότι κάνω τίποτα σωστά και αυτό δεν είναι καν ένα αρκετά καλό άρθρο.