Έχω καιρό να γράψω για βιβλία, γιατί το διάβασμα βιβλίων τα οποία δεν πρόκειται άμεσα να μεταφράσω/παρουσιάσω/αξιοποιήσω με κάποιον άλλο εντελώς ωφελιμιστικό τρόπο για τη δουλειά, μου έχει γίνει απροσδόκητα δύσκολο σπορ τα τελευταία χρόνια -ακόμα και τα καλοκαίρια, που κάποτε ήταν οάσεις λογοτεχνίας και πλέον είναι οάσεις που-ειναι-τα-κουβαδάκια-και-το-γιογιό και κορίτσια-όχι-άλλο-παγωτό-γι-απόψε.
Ένας λόγος παραπάνω να γράψω σήμερα, που τελείωσαν σχεδόν οι διακοπές και εντελώς οι μεταφορές κουβαδακίων, για τα 3 βιβλία που διάβασα φέτος το καλοκαίρι και το ένα που μόλις ξεκίνησα, όχι μόνο επειδή τα κατάφερα, αλλά και επειδή με ένα σχεδόν συμπτωματικό τρόπο (δεν πρόλαβα να τα διαλέξω με τεράστια προσοχή), συνέθεσαν ένα πολύ περιεκτικό και αντιπροσωπευτικό παζλ των θεμάτων που με τριβελίζουν τον τελευταίο καιρό.
Θα τα περάσω τώρα και στο Goodreads, αλλά τα έβγαλα και φωτογραφία να τα θυμάμαι και βρήκα μερικά λινκς για την περίπτωση που θέλετε να διαβάσετε λίγα περισσότερα γι’ αυτά (ή ακόμα και τα ίδια).
Φοβερά ενδιαφέρον, οριακά καταθλιπτικό, όχι πολύ ωραία μεταφρασμένο, χωρίς όμως να μπορώ να εξηγήσω γιατί, καθώς είναι μεταφρασμένο από τα σουηδικά. Με βοήθησε να βάλω σε τάξη πολλά πράγματα που αιωρούνταν σκόρπια στο μυαλό και το ένστικτό μου γύρω από την έμφυλη ανισότητα στις επιχειρήσεις και έγινε το πρώτο βιβλίο που διάβασα μετά από πολύ πολύ καιρό κρατώντας μανιωδώς σημειώσεις. Θα το αξιοποιήσουμε πολλές φορές, είμαι σίγουρη γι’ αυτό.
2. “Ή Μη Βλάπτειν”, Henry Marsh | ΟΞΥ
Σας είχα ξαναγράψει γι’ αυτό όταν το πρωτοξεκίνησα, τώρα το τελείωσα και το ξανάρχισα αμέσως. Μπορεί να αγγίξει με άβολο τρόπο τις υποχόνδριες χορδές σας, αλλά αν ξεπεράσετε το σημείο αυτό (ή, εδώ που τα λέμε, ακόμα κι αν δεν το ξεπεράσετε), θα σας αφήσει μια φοβερά σημαντική κληρονομιά σε σχέση με την ασθένεια, το θάνατο, την ιατρική, τη βαρύτητα των πραγμάτων και των επιλογών μας. Είναι εξαιρετικά, κατά τη γνώμη μου, μεταφρασμένο από την Ευγενία Βασιλοπούλου, έτσι ώστε να διατηρεί τη συγκλονιστική ισορροπία ανάμεσα στη διαφανή αυταρέσκεια, την αφοπλιστική ειλικρίνεια, τη συντριβή και την κοφτερή σκέψη του συγγραφέα.
3. Στ’ αμπέλια, Σταύρος Ζουμπουλάκης | Πόλις
Το διαβάζουμε φέτος το καλοκαίρι και στο Bookworm και ανυπομονώ για τη συνάντησή μας το Σεπτέμβριο γιατί ήταν πολύ μικρό και γιατί θέλω ν’ ακούσω κι άλλες ιστορίες κι άλλες αναμνήσεις κι άλλα χωριά κι άλλες ιεροτελεστίες κι άλλους ήχους ενός κόσμου που δεν έζησα και δεν θα ζήσω μ’ αυτόν τον τρόπο ποτέ. Για κάποιο λόγο, όσο το διάβαζα σκεφτόμουν διαρκώς την Αστραδενή. Αλλά αυτή δεν αντέχω να την ξαναδιαβάσω.
4. Συνδεδεμένοι, Christakis Nicholas Α. , Fowler James Η. | Κάτοπτρο
Πήγα να το παραγγείλω στα αγγλικά τώρα που το θέμα της δικτύωσης έχει αρχίσει να με συναρπάζει και τεχνικά, αλλά ταυτόχρονα το εντόπισα στη βιβλιοθήκη μας και η ανυπομονησία μου νίκησε την εμμονή μου. Είμαι ακόμα στην αρχή, αν το έχετε διαβάσει περιμένω τα σχόλιά σας.
