Προσπάθησα αγόγγυστα να πείσω τα παιδιά μου ότι το σωστό είναι ‘Αρεόπολη’ και όχι ‘Αερόπολη’. Τα κατάφερα μόνο με τη βοήθεια των πινακίδων. Στην επιστροφή όμως η κόρη μου ισχυρίστηκε ότι η πινακίδα την οποία μόλις είχαμε περάσει έλεγε ‘Αερόπολη’. Σταμάτησα και, για παιδαγωγικούς λόγους, την προκάλεσα σε στοίχημα (το στοίχημα ήταν να σταματήσουμε και να παίξουμε μπάλα -ολόκληρο πρωταθληματάκι- στο γήπεδο που μόλις είχαμε περάσει). Με βοηθούσε το γεγονός ότι η ακριβώς επόμενη πινακίδα, γύρω στα 100-200 μέτρα πιο πέρα, έγραφε ‘Αρεόπολη’. Δέχτηκε το στοίχημα, επιστρέψαμε στην αρχική πινακίδα, και, όπως είδες, ταπεινώθηκε η πατρική μου αυθεντία (δεν είναι η πρώτη φορά) αλλά κλονίστηκε επίσης η εμπιστοσύνη των παιδιών στους κρατικούς θεσμούς.
Υ.Γ. Η ετυμολογία που είχα δώσει ήταν ότι η Αρεόπολη είναι η πόλη του θεού του πολέμου Άρη vs της δικής τους λογικής ετυμολογίας ότι είναι η πόλη όπου φυσάει συνέχεια.
Όχι εγώ, ένας πολύ καλός φίλος.
