Η πρόταση ήταν σαφής: να δοκιμάσω δωρεάν μερικά από τα προϊόντα της FS Direct (είδη σπιτιού, καλλυντικών, μωρουδιακά, the works) με αντάλλαγμα να γράψω ένα ειλικρινές review με τις εντυπώσεις μου.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να αρνηθώ γιατί όπως ξέρετε beauty editor δεν είμαι, μια κρέμα κι όταν το θυμηθώ, ούτε καν μαμά μωρού δεν είμαι πια («και τι μαθαίνετε στο σχολείο; Παραμυθάκια; Τραγουδάκια;» ρώτησε τη Στεφανία ο ταξιτζής. «Χθες μάθαμε για τα σήματα μορς», του απάντησε, ευχαριστούμε Ντόροθι), όσο για νοικοκυρά δεν πέρασα ποτέ ούτε απ’ έξω να πω ένα γεια.
Μ’ έπιασα όμως να ξανασκέφτομαι αυτό: γράφονται ειλικρινή reviews στην Ελλάδα; Γίνεται να γραφτούν;
Είχα αναρωτηθεί για πρώτη φορά πριν από καμιά δεκαριά χρόνια στην Αγγλία, όταν καταβρόχθιζα τα εκεί περιοδικά και τις εφημερίδες, που μέσα στις διαφημίσεις τους -φυσικά, πώς θα ζούσαν χωρίς αυτές;- είχαν τέσσερις-πέντε σελίδες που δεν της άγγιζε κανείς, τέσσερις-πέντε σελίδες ατόφιας ειλικρίνειας ανάμεσα σε δημοσιογράφους και καταναλωτές, όπου τα πράγματα λέγονταν με το όνομά τους και οι εταιρείες έπαιρναν αυτό που τους άξιζε ως σχολιασμό. Και μπορεί να μην ήταν πάντα όλα τόσο καθαρά και διάφανα όπως ήθελα να τα βλέπω τότε, αλλά κάθε φορά ζήλευα από την αρχή και κάθε φορά φαντασιωνόμουν πώς θα έφτιαχνα το έντυπο/σάιτ των ονείρων μου, που θα ήταν χρήσιμο και ειλικρινές, τόσο ειλικρινές που θα ήταν ακαταμάχητα χρήσιμο στους αναγνώστες άρα και ακαταμάχητο τελεία στους διαφημιζόμενους, πράγμα που φυσικά θα του επέτρεπε να παραμείνει ειλικρινές.
Όμως στην Ελλάδα τα market reviews δεν ήταν και δεν είναι σχεδόν ποτέ ειλικρινή επειδή η αγορά είναι μικρή σαν δειγματάκι αρώματος από κατάστημα καλλυντικών και τα media εξαρτώνται ασφυκτικά από τους πελάτες τους -όπου πελάτες δεν είναι οι αναγνώστες τους αλλά οι εταιρείες που διαφημίζονται σ’ αυτά.
Στην Αγγλία μπορεί ένα ισχυρό Μέσο να είχε, τότε, ένα κάπως μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών, γιατί η αγορά ήταν μεγαλύτερη και η οικονομία καλύτερη, κι ένας τίτλος με αδιαπραγμάτευτη δύναμη μπορούσε, ίσως, κάποιες φορές να επιβάλει μερικούς από τους όρους του –της ελικρίνειας, ας πούμε.
Εδώ, ποτέ.
Με τον ερχομό των blogs και των social media, τα πράγματα πήγαν να αλλάξουν για λίγο –και σε πολλά επίπεδα όντως άλλαξαν, γιατί ποιος μπορεί να σε εμποδίσει να γράψεις στη σελίδα σου ένα ειλικρινές σχόλιο για ένα ανταλλακτικό που σου βγήκε σκάρτο; Κανείς. Όμως μιλάμε για εσένα, τον καταναλωτή, με την προϋπόθεση ότι δεν έχεις γίνει μπλόγκερ. Γιατί αν έχεις γίνει μπλόγκερ (σου φαίνεται αστείο αλλά) έχεις γίνει και ιδιοκτήτης Μέσου –κι αυτό είναι καλό στο βαθμό που συνειδητοποιείς την καινούρια σου δύναμη και την απόσταση στην οποία μπορεί πια να φτάσει η φωνή σου, αλλά ίσως να είναι και προβληματικό για το θέμα που συζητάμε, στο βαθμό που αρχίζεις να αντιμετωπίζεις τα προϊόντα ή τις εταιρείες για τα οποία γράφεις ως δυνητική πηγή εισοδήματος. Τότε πώς να βγάλεις σκάρτο το ανταλλακτικό; Κανείς δε θα σε πληρώσει. (Έχει γράψει ένα ωραίο ποστ γι’ αυτό το θέμα η Άσπα, εδώ, χωρίς να σημαίνει πως όλοι οι bloggers λειτουργούν όπως η Άσπα.)
Τα σκέφτηκα ξανά όλα αυτά, εκεί που στριφογύριζα ένα βράδυ, και το πρωί είπα στην FS Direct, ευχαρίστως να δοκιμάσω τα προϊόντα σας, αλλά ξέρετε αυτό που θέλω να κάνω review, βασικά, είναι η διαδικασία του review που μου ζητήσατε. Του αν μπορώ να το γράψω ειλικρινές και τέτοια.
Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι θα αρνηθούν.
Δέχτηκαν.
Τις εντυπώσεις μου μπορείτε να τις διαβάσετε πιο κάτω, όπως ακριβώς τις έγραψα πριν από μισή ώρα, χωρίς καμία ενδιάμεση στάση ή παρέμβαση από την εταιρεία.
Το site: Το e-yup.com, το e-shop της FS Direct, είναι αισθητικά όμορφο ως e-shop και τα κείμενα (οι περιγραφές των προϊόντων του) είναι αξιοπρεπέστατα, χωρίς εξώφθαλμα λάθη, μεταφραστικά ή άλλα (με ξέρετε εμένα, μού είναι σημαντικό). Δυσκολεύει όμως το χρήστη να εντοπίσει αυτό που ψάχνει ανάμεσα σε προϊόντα της ίδιας κατηγορίας. Με τον τρόπο που είναι γραμμένες οι βασικές ονομασίες (κεφαλαία, χωρίς διαφοροποίηση ανάμεσα στο είδος και το όνομα, στη σειρά προϊόντα διαφορετικής υποκατηγορίας) είναι εύκολο να μπερδέψεις το σαμπουάν με το κοντίσιονερ, το αφρόλουτρο με το γαλάκτωμα σώματος και όλα τα απορρυπαντικά μεταξύ τους. Είναι επίσης ενοχλητικό το ότι, αν μπεις στην περιγραφή ενός προϊόντος και θελήσεις να επιστρέψεις στην κατηγορία μετά, σε πετάει ξανά στο πρώτο σκρολ και πρέπει να ξαναβρείς μόνος σου το σημείο στο οποίο ήσουν προηγουμένως.
Στην περίπτωσή μου, δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω το σύστημα πληρωμής, όμως μου φάνηκε εύχρηστο (συν ότι μπορεί κανείς να παραγγείλει και από τα δωρεάν δείγματα που είναι διαθέσιμα κάθε φορά).
Η ποικιλία: Στις κατηγορίες που καλύπτει, το e-shop περιλαμβάνει αρκετά μεγάλη γκάμα (ίσως μεγαλύτερη στα είδη προσωπικής περιποίησης απ’ ότι στα του σπιτιού –για τα μωρουδιακά δε θυμάμαι, ομολογώ, πια να κρίνω).
Οι τιμές: Για όσους δίνουν σημασία στο να είναι τα προϊόντα που αγοράζουν για το σώμα τους/σπίτι τους/παιδί τους όσο το δυνατόν πιο ήπια (χωρίς parabens, σιλικόνες, παραφίνες και τα συναφή), οι τιμές του e-yup.com θα είναι σκέτη χαρά. Ενώ, δηλαδή, είναι πολύ κοντά στις τιμές του σούπερ μάρκετ, είναι πολύ καλύτερες από τις τιμές που θα έβρισκε κανείς σε ένα κατάστημα με φυσικά καλλυντικά/καθαριστικά. Ε, και τα λογότυπα δεν είναι τελείως άγνωστα, όπως φαντάζεσαι μοιάζουν λίγο.
Η ποιότητα: Πάντα το περιμένω ότι τα οικονομικά προϊόντα θα έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής/μυρωδιάς από τα πιο ακριβά και δύσκολα θα απολαύσεις την υφή τους, για παράδειγμα, όσο των πιο πολυτελών. Όμως από οικονομικό σε οικονομικό μπορεί να υπάρχει μεγάλη διαφορά, κι εδώ τα περισσότερα έκαναν καλή δουλειά για την τιμή τους –έστω και με κάποιες προσαρμογές. Τα μωρομάντιλα ήταν ό,τι έπρεπε για όλες τους τις χρήσεις (και για ντεμακιγιάζ) εκτός από αυτά, που ήταν υπερβολικά σκληρά και για μένα και για τη Στεφανία. Τα απορρυπαντικά είχαν ωραία μυρωδιά, σε σημείο που ξέρω ότι θα μου λείψει όταν ξαναγυρίσω στα άχρωμα άοσμα που επιλέγω συνήθως όταν ψωνίζω από το σούπερ μάρκετ. Οι κρέμες σώματος ήταν μια χαρά για τα χέρια και το αφρόλουτρο επίσης ωραίο σε μυρωδιά –αν και χρειαζόταν, αναμενόμενα, μεγαλύτερη ποσότητα από εκείνη που θα αντιστοιχούσε σε ένα πιο ακριβό προϊόν. Τα σαμπουάν τα φοβόμουν, άδικα όπως αποδείχτηκε, μαλακτικό δεν πρόλαβα να χρησιμοποιήσω αλλά υποψιάζομαι ότι θα κάνουν κι αυτά συμπαθητική δουλειά, τουλάχιστον σε μαλλιά που δεν έχουν υποστεί εσχάτως κάτι κοντά σε πυρηνική καταστροφή.
Το συμπέρασμά μου: Είναι αρκετά μεγάλος πειρασμός, ειδικά αν πηγαίνεις, όπως εγώ, στο σούπερ μάρκετ μόνο για χαρτικά και καθαριστικά πλέον ή/και αν, είπαμε, αποφεύγεις τα πολλά χημικά. Παραγγέλνεις και σου τα στέλνουν, εκτός αν θες να πας να τα δεις κι από κοντά –έχουν, 5 καταστήματα. Από την άλλη, αν έχεις ένα κόλλημα με συγκεκριμένα brands ή με την έννοια του brand από μόνη της, θα δυσκολευτείς, κι αν έχεις πειστεί ότι η τάδε μάσκα είναι η μόνη που σου στρώνει τα μαλλιά, δύσκολα θα χρησιμοποιήσεις τοe-yup.com μόνο για μία ή δύο από τις κατηγορίες των προϊόντων του.
Είναι, υποψιάζομαι, ή όλα ή τίποτα –στην ακεραιότητά τους, όμως, ως προς τη συνεργασία μας ήταν όλα.
