Το μπαλόνι είχε ήδη επιβιώσει 8 ώρες δεμένο στον καρπό της. Σε είκοσι δευτερόλεπτα θα μπαίναμε στο ταξί, θα φτάναμε σπίτι, το μπαλόνι θα ήταν ασφαλές, αλλά μπαμ, τα αγριόχορτα στην άκρη του δρόμου είχαν διαφορετική γνώμη.
Κλάμα γοερό.
Ξέρεις κάτι; της είπα. Μπορείς όταν μεγαλώσεις να φτιάξεις ένα μπαλόνι που δε θα σκάει ποτέ.
Σιωπή.
Και τι θα έχω γίνει, δηλαδή, αν φτιάξω αυτό το μπαλόνι; με ρώτησε προσπαθώντας ν’ αποφασίσει αν η στιγμή ήταν σωστή για να εκστασιαστεί, ή αν θα ήταν ασέβεια προς το νεκρό.
Εφευρέτρια, απάντησα.
Εντάξει, αλλά και τραγουδίστρια, μου είπε. Και ούτε να ξεφουσκώνει το μπαλόνι ποτέ.
Εκείνη κοιμήθηκε ακαριαία, με μουσική υπόκρουση Βασίλη Τερλέγκα από τα ηχεία του ταξί κι εμένα η χαρά μου μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ γι’ αυτό που ξεκινάμε.
Το είπαμε Mentorkids.
Είναι ένα πρόγραμμα που υποψιαζόμαστε πως θα βοηθήσει πολύ, εφήβους 15-18 ετών, να διαλέξουν πιο συνειδητά τι θέλουν να γίνουν τώρα που μεγαλώνουν, ποιο είναι το δικό τους μπαλόνι που δε θα σκάει ποτέ.
Τα παιδιά επιλέγουν τα επαγγελματικά πεδία που τους ενδιαφέρουν και στη συνέχεια συζητούν με τους αντίστοιχους μέντορές του Mentorkids τις απορίες που έχουν για καθένα από αυτά.
Αυτό που πάντα ελπίζαμε ότι θα κάνει στο σχολείο ο ΣΕΠ και ποτέ δε γινόταν.
Αυτά που θα θέλαμε όλοι να μας έχουν πει, ώστε να μη χτυπάμε τώρα το κεφάλι μας στο ρυθμό του «αν το ήξερα».
Ήταν μια ιδέα που προέκυψε φυσικά από τα δυο μας δίκτυα, το Women On Top και το #einai2030 και τώρα ωρίμασε, αυτονομήθηκε, είμαστε περήφανοι γι’ αυτήν. (Στις αρχές του 2015 θα γίνει και ΑΜΚΕ.)
Θα γίνει και βιβλίο. Γράφεται τώρα που μιλάμε.
Προς το παρόν (την Πέμπτη, 13/11), θα γίνει στο Free Thinking Zone η πρώτη μας ανοιχτή συνάντηση, για εκπαιδευτικούς, γονείς, εθελοντές, όποιον θέλει ν’ ακούσει περισσότερα για την ιδέα και ίσως να συνεισφέρει σ’ αυτήν.
Ελάτε με τα μπαλόνια σας.