Τη μέθοδο Random three την επινόησα/αντέγραψα/δε θυμάμαι όσο έγραφα τη στήλη βιβλίου για το Cosmopolitan, όπου έπρεπε να σχηματίσω γρήγορα άποψη για τα (πολλά) βιβλία που προσγειώνονταν κάθε βδομάδα στο γραφείο μου. Και πήγαινε ως εξής: τρεις τυχαίες σελίδες, κατά προτίμηση αρκετά αραιά μεταξύ τους, ώστε να καλύπτουν, χοντρικά, την αρχή, τη μέση και το τέλος του βιβλίου, και μία παράγραφος από κάθε σελίδα.
Η μέθοδος αποδείχτηκε πολύτιμη -πολύ πιο έγκυρη από το blurb των οπισθοφύλλων και πολύ πιο ουσιαστική από τις αποφάσεις που παίρνουμε με βάση (μόνο) τις ήδη διαμορφωμένες ιδέες μας, για το συγγραφέα, το εξώφυλλο, τον εκδοτικό, το τι μας είπαν οι φίλοι μας που άκουσαν γι’ αυτό το βιβλίο. Εκτός που τη συστήνω, την κάνω και στήλη σ’ αυτό εδώ το blog: εκτός από τα βιβλία που θα διαβάζω και για τα οποία θα σας γράφω αναλυτικά μερικές φορές, θα υπάρχει και η κατηγορία Random three για μερικά από τα βιβλία που πέφτουν στα χέρια μου αλλά δεν καταφέρνω να διαβάσω. Τρία μικρά αποσπάσματα, χωρίς δικό μου σχολιασμό, διαβάστε τα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Εγκαίνια με το Endgame: Το κάλεσμα των Τζέιμς Φρέι & Νιλς Τζόνσον-Σέλτον, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Αν σας φανούν ενδιαφέροντα, μπορείτε να πάρετε μέρος στην κλήρωση για δύο αντίτυπα του βιβλίου, συμπληρώνοντας τη φόρμα στο τέλος του ποστ μέχρι τη Δευτέρα 20/10 στις 12 τα μεσάνυχτα.
Η Σάρα και ο Κρίστοφερ κάθονται σ’ ένα μικρό, πλαστικό τραπέζι, ανάμεσά τους, ένα μάφιν με μύρτιλλα που δεν το έχουν αγγίξει. Κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου, τα γόνατά τους ακουμπούν μεταξύ τους και προσπαθούν να συμπεριφερθούν σαν να μη ζουν την πιο παράξενη μέρα της νεαρής ζωής τους. Οι γονείς της Σάρα βρίσκονται 30 πόδια μακριά, σε ένα άλλο τραπέζι, και παρακολουθούν την κόρη τους με επιφυλακτικότητα. Ανησυχούν για το τι μπορεί να πει στον Κρίστοφερ και για το τι θα κάνει το αγόρι -ένα αγόρι που το αντιμετώπιζαν πάντα σαν γιο τους. Ο πραγματικός γιος τους, ο αδελφός της Σάρα, ο Τέιτ, είναι σ’ ένα γραφείο τελετών και περιμένει να αποτεφρωθεί. Όλοι ισχυρίζονται ότι θα έχουν χρόνο να τον θρηνήσουν αργότερα, αλλά αυτό ίσως να μην είναι αλήθεια.
“Εδώ, στην Κίνα. Στα αρχεία. Λέγονται δίσκοι του Μπάιαν Κάρα Ούλα. Ανακαλύφθηκαν το 1938, κοντά στα σύνορα με το Θιβέτ. Κανείς δεν ξέρει από πού προέρχονται ή τι κάνουν. Πολλοί πιστεύουν πως είναι δώρα κατευθείαν από τους ίδιους τους θεούς! Τρελό, ε; Πιστεύουμε ότι ένας από τους δίσκους πρέπει να μπαίνει εδώ”, λέει αρπάζοντας τη λαβή, “αλλά κανένας δεν ταιριάζει απόλυτα. Οπότε, αναρωτιόμουν, μήπως θα μπορούσα να δω τον δικό σας;”
Ο Μυστερίων χτυπάει στο πάτωμα. Τα σκυλιά γαβγίζουν χαρούμενα, λες και πρόκειται για παιχνίδι. Ο Μυστερίων προσπαθεί να σηκωθεί, αλλά η Τσιόκο στέκεται από πάνω του. Χτυπάει με το τακούνι του παπουτσιού της το στέρνο του και παθαίνει δεξιό πνευμοθώρακα. Ενώ προσπαθεί να πάρει ανάσα, εκείνη βάζει μια κάρτα μες στα μούτρα του. Πώς το χρησιμοποιώ; Όταν της απαντάει, του δείχνει την τελευταία της κάρτα.
UPDATE: Έγινε η κλήρωση με τη βοήθεια του random.org και τα δύο αντίτυπα τα κέρδισαν οι Μαρία Πατεράκη και Ελένη Γαλάνη. Καλή ανάγνωση, περιμένουμε εντυπώσεις!
